Yok efendim, kimseyi hor gördüğüm yok, aynanın yolunu unutmuş da değilim. Amma ve lâkin bazı tiplerle kafa bulmayı düşünüyorum.
Nereden çıktı, konuya göbekten girdim, biraz başa alayım. Dün uzatmalı sevgilim ekonometride ki bilmemkaçıncı bahar dönemimim ilk gününde, ikinin ikisinden kaldığım dersin sonradan birin ikisine alınmasından dolayı mini mini birlerle derse girdim. Benden altı yedi yaş küçükler, kendi gençliğimi yâdetme fırsatım oldu.
Orada gördüğüm bazı tipler üzerinden yazı yazmaya karar verdim. Haybecilik uzmanından haybeden bir yazı da denilebilir.
Uzun saç. Bunu yazmaya bile gerek yok, liseden ve aile baskısından kurtulan pek çok yiğidimiz Rapunzel'e dönüşüyor.
Ama, topuz yeni yeni moda oldu sanırım. Bizim gençliğimizde yoktu pek erkek adamda topuz olayı. (İçimdeki dede yine ilham hatlarına karıştı, he benim dedeme.) Sanırım bohem gibi, anarşist gibi birşey oluyor topuz saçlı adam. Metalcilik zaten farz-ı academie.
Daha üç ay önce köyünden çıkmış adamın '68 Paris'inde bir bohem kılığına bu kadar hızla ve şiddetle girebilmesi benim yazmak istediğim asıl şey. Yazdığım gibi, hor görmek olarak okumayın bunu, ama kıl oluyorum bir parça. Hele bir sakin ol, bir tuzlu ayran iç, uzun yoldan geldin. Ben sana bohem olma demiyorum, hobi olarak yine ol, ama bir entelüktel birikimin olsun önce, altyapın olsun. "Olacaksa da dolu bir bohem olsun." diyorum Yılmaz Güney edasıyla.
Genç kızları, geleceğin analarını hiç yazmıyorum bile. Sadece Panik'ten Diskotek şarkısını armağan edip susuyorum.
Tatlı su komunistlerine de bu paragrafta hususi selam ederim. Nasıl gidiyor gençler?
Zaten herkes Guy Fawkes oldu, nasıl olduysa. V for Vendetta, Anonymous derken oluverdi birdenbire. Burada İnci Sözlük'ün de halt yemesi var tabii. Herbirinize İsmail Türüt'ten "Plan Yapmayın Plan"ı armağan ediyorum, terli terli kulaklarınızdan öpüyorum.
(Başlığı âdetim olduğu üzere en son yazdım. Nasıl oldu, küt sarı saçlı teyzenin sesini duyar gibi oldunuz mu?)
